Büyük Gel-Git'li bir şiir ...
Dönüyorum, duruşsuz dönüyorum!
Kâh şeyh yapımı,
Tutulmuş bir mevlevi misali,
Hu hu,hu hu !
Adeta Harikalar Diyarı’nda gibiyim.
Dönüyorum, duraksız dönüyorum!
Kâh nefis yapımı,
Şaşmış bir dünya misali,
Pat küt, pat küt!
Adeta Rüsvalar Diyarı’nda gibiyim.
Dönüyorum, durmadan dönüyorum!
Kâh Tanrı yapımı,
Kurulmuş bir saat misali,
Tik tak, tik tak!
Adeta Kuklalar Diyarı’nda gibiyim.
müthiş...
YanıtlaSilBu kadar yorum Bu kadar cevap :
YanıtlaSilteşekkürler :)
Zaman zaman kendimi bu üç kıtadaki karakterlerin yerinde hissetmekten kendimi alamıyorum... Uğraşıyorum biraz ama nafile... O an var ya o an insan ne bilieyim o duguyu yaşamalı o an! yoksa yarım kalcakmış gibi sanki...
YanıtlaSilSanırım Adem babadan ebede her noksan insanın yaşayayağı evrensel bi GEL_GİT...
kısaca bunlar insanımsı yaşantılar
ve şuurlu insan bu Gel Gitlerden
çıkmasını bilmeli
ve yeşil huzura doğru sürmeli Batmaya yeltenen
gemisini...
son noktayı koyan olursa,
YanıtlaSilo şuursuz atmaca,
yükselir yamaca,
kalmaz gel-gitler arasında.
Şuursuzken nasıl idrak etsin ki zavallı peki?..
YanıtlaSil