Diriyken tekrar öleceklere
Ve tekrar dirileceklere ithafen....
Ölünün sessiz çığlığı
Terk etmişti apansız sevgilim Hayat beni!
Var ya O’ndan hiç beklemediğim bir anda
Peşimden koşan Ölüm de gülümseyip soruvermişti:
Ya sen beni hiç bekledin mi ki dünya denen başı hoş odanda?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder